Teren Mariny zamieszkiwali niegdyś Ilirowie (plemię Liburnów), Hellenowie (greccy kolonizatorzy, który zasymilowali się z Liburnami), Rzymianie i w końcu, z początkiem VII wieku naszej ery zasiedlili go Chorwaci. W przeszłości przyjmował różne nazwy. Najstarsze znane przedsłowiańskie nazwy to Bausiona i Drido.
Wzmianki o Marinie w źródłach średniowiecznych pojawiają się już w 1070 roku. Na terenie Mariny mieszkali niegdyś Ilirowie, następnie Rzymianie, a z początkiem VII wieku zasiedlili go Chorwaci. W czasach starochorwackich obecne terytorium Mariny nosiło nazwę Drid i znajdowała się na nim siedziba dawnej parafii dridskiej, zaś od wioski o nazwie Baselen (Bosilen) na terenie dzisiejszej Mariny – miejsce otrzymało nazwę Bosiljina. Nazwa Bosiljina, (wcześniejsza nazwa Mariny) pojawia się więc już w IX wieku.
W drugiej połowie XV wieku obszarowi Mariny zaczęło zagrażać niebezpieczeństwo ze strony Turków. Z tego powodu trogirski książe Alviz Barbarig zezwolił biskupowi Franjowi Maracelowi (Frano Marcello) na wybudowanie w 1495 roku w zatoce marinskiej, przy kościele św. Mariny, kasztelu do obrony ówczesnych mieszkańców, (unikatowy zespół obronny – kasztel, składał się z wieży biskupiej wzniesionej na skałach w morzu oraz twierdzy - Cytadeli wybudowanej na lądzie, w ramach której na obszarze dużego placu wiejskiego – Brce wybudowano kościół św. Jana).
Od świętej Mariny, tej rzadko czczonej świętej–męczennicy, mieszkańcy skupieni wokół kaszteli i Cytadeli nową osadę i całe terytorium Bosiljiny nazwali Marina.
