Zamknąć

O nas

Gmina Marina - piękna przyroda, dziewicze plaże, czyste morze i mnóstwo zabawy dla całej rodziny

Informacje kontaktowe

Mur obronny, XV w.

W XV wieku teren Mariny był coraz bardziej zagrożony najazdami osmańskimi, z powodu czego wybudowano kasztel do obrony mieszkańców. W 1495 roku władze weneckie zezwoliły, by ówczesny biskup trogirski Frane Marcello (Francesco Marcello)  wybudował twierdzę w zatoce Bosiljine (Saldun), w pobliżu kościoła św. Mariny. W ramach tego przedsięwzięcia, oprócz Wieży i Cytadeli buduje się też zewnętrzne mury obronne, które są jedynym w swoim rodzaju przykładem średniowiecznej architektury mieszkalno-fortyfikacyjnej. Do miejsca tego wchodziło się główną Bramą Zachodnią (Duża Brama) zabezpieczoną narożnymi basztami, z których, dostosowując się do terenu od południa i południowego wschodu, półokręgiem przebiegał mur obronny, składający się z domów rodzinnych aż do wybrzeża morskiego na północy. Dziś, idąc ulicą Put Bedema, schodząc na północ wzdłuż muru, dochodzimy do Bramy Wschodniej (Mała Brama), drugiego i mniejszego wejścia do miasta.  Ostatnie piętra domów wykonane z masywnego ciętego kamienia, w razie potrzeby mogły być szybko przekształcane w pozycje obronne. Reszta średniowiecznej terminologii mieszkalno-fortyfikacyjnej pozostała do dziś w wewnętrznym podziale tego miejsca. Zewnętrzne mury obronne i budynki mieszkalne Mariny zostały poważnie uszkodzone podczas osmańskiego oblężenia miasta w 1657 r., których pozostałości są widoczne również dzisiaj, a niektóre z nich bezpośrednio po tych wydarzeniach zostały odnowione i są zamieszkiwane przez potomków starych rodów z Mariny.