W północno-zachodniej części obszaru gminy Marina jej granice administracyjne wbijają się mocno w głąb lądu. W zakątku tym, z dala od ruchu i wszelkiego zgiełku na wybrzeżu, wciąż można poczuć powiew swojskich dalmatyńskich wiosek. Peryferie Mariny mają ich kilka: Blizna Gornja, Vinovac, Mitlo, Blizna Donja, Rastovac, Dograde, Gustirna, Najevi, Pozorac i Vrsine. Prócz przyrody, naruszonej jedynie przez ekologiczne rolnictwo, hodowlę i budownictwo, na obszarze tym zachowało się również wiele cennych dóbr kultury świeckiej i sakralnej.
Mowa tu o malowniczym, kultywowanym przez stulecia krajobrazie naznaczonym gajami oliwnymi, winnicami i starymi pastwiskami, poprzecinanym starymi drogami, z których najważniejszą i najstarszą jest ta, która prowadzi wzdłuż stawów Česma, Bliznice i Bljuščevica z pól Gustirny w stronę wiosek Rastovac i Blizna w głębi rejonu Mariny. Tuż przy drodze, ukryte w bujnej roślinności, znajdują się pozostałości tradycyjnej architektury dziś opuszczonych już nowożytnych wiosek Aman i Starine.
Kościół św. Marii w Bliznej Gornjej, wybudowany w IX w. na fundamentach antycznej budowli, należy do niewielkiej grupy ważnych zabytków starochorwackiej królewskiej architektury sakralnej, która znajdowała się pod silnym wpływem karolińskim. Zgodnie z inskrypcją na fragmencie przegrody ołtarzowej kościół był w posiadaniu żupana dridskiego. Położona w pobliżu nekropolia powstała najprawdopodobniej po odnowieniu kościoła w połowie XIII w.
