Stosunkowo młoda miejscowość Poljica na północnym wybrzeżu zatoki marinskiej jest całkowicie zorientowana na życie turystyczne. Szeroka oferta noclegowa i gastronomiczna gwarantuje zapewnienie potrzeb pod każdy gust.
Poljica wciąż pielęgnuje to sprawdzone, starożytne połączenie rolnictwa i prowincjalności. Winogrona i oliwki również dzisiaj są dwoma głównymi lokalnymi produktami, których wysokiej jakości owoce są wysoko cenione oraz są nieodzownym składnikiem lokalnej kuchni. Na potrzebę wypoczynku i możliwości pobytu na wsi z dala od miejskiego zgiełku nowoczesna Poljica ma odpowiedź w postaci luksusowych willi, domów wypoczynkowych i apartamentów oraz wyselekcjonowanej oferty gastronomicznej.
Znajdujący się Poljicy kościół św. Łukasza z XIII/XIV w. znajduje się w miejscu dawnej wioski Rastinić, o której piewsza wzmianka pochodzi z XIII w. Wnętrze kościoła zostało gruntownie przearanżowane. W absydzie znajduje się kamienny ołtarz. Choć został odnowiony w 1996 roku, nadal zachowały się cechy gotyckie z czasów budowy w XIII lub XIV wieku. Na fasadzie głównej, nad nadprożem, znajduje się kamienny herb trogiskiej rodziny Sobota.
Drugi kościół w Poljicy, pod wezwaniem św. Józefa, wybudowany został na wzgórzu Gorač w miejscowości Vrsine.
Według miejscowego podania, niegdyś w Poljicy stała również wieża. Z czasem zatonęła w morzu, lecz pozostałości jej murów można rozpoznać w kamiennym nasypie zwanym Muline.
Nazwa miejscowa Koludrovac lub Koludraški krąg, na wschodnim brzegu zatoki Poljica, upamiętnia pięć zakonnic (mniszek), które uciekając przed Turkami, rzuciły się stamtąd do morza. Uratowała się jedynie Jele, jedyna z nich, która umiała pływać i która dotarła na drugą stronę wybrzeża.
