Jaskinia św. Filipa i Jakuba lub Grota, znajduje się na południowo-wschodnim zboczu wzgórza Pliće, ma kształt eliptyczny o długości około 62 m i szerokości do 19 m. Podzielona jest na dwa główne pomieszczenia: pierwsze w wyrównanej części o długości 22 m i szerokości 12 m, z dwiema podmurowanymi pochyłościami oraz drugie, niższe i nieoświetlone. W głównej osi jaskinia jest zorientowana północ – południe, z łukiem wejściowym w stronę południa. W świetle dziennym atmosfera w jaskini jest nadal mistyczna, tak samo jak była dla ludzi od czasów prehistorycznych. Całość jaskini przekształcono w sanktuarium dzięki kapliczce i znajdującym się w niej otłarzom. Centralne miejsce zajmuje kapliczka św. Filipa i Jakuba o zewnętrznej długości 4 metrów oraz szerokości 3,4 metrów, ze ścianami o grubości 65 centymetrów i z dachem opartym o sklepienie jaskini. Kapliczkę poświęcono apostołom św. Filipowi i Jakubowi, których kult do dziś zachował się na tym terenie, w szczególności św. Jakuba, którego imię nosi też kościół parafialny. Przy kapliczce znajduje się sześć oddzielonych od siebie i swobodnie rozmieszczonych w przestrzeni murowanych ołtarzy, które zgodnie z tradycją należały do jednej z osad rejonu Mariny. Oprócz kapliczki i ołtarzów w pomieszczeniu znajduje się też murowany grobowiec i dwie duże studnie. Nad jedną z nich znajduje się napis zapisany gotykiem z XIV wieku: „MAGISTER JACOBUS DE VENECIS ME FECIT“ (wykonał mnie Mistrz Jakub z Wenecji). Przed samą jaskinią oraz w jej otoczeniu znajdują się dziś pozostałości starożytnych murów i średniowieczne nagrobki. Portret wykuty na lewym filarze przy wejściu do jaskini należy do okresu starożytnego. Okresowi wczesnochrześcijańskiemu możemy przypisać rysunki przedstawiające Archanioła Michała ze skrzydłami i kulą z krzyżem oraz wizerunek smoka połykającego jakieś stworzenie oraz liczne inskrypcje i krzyże. Jaskinia jest swojego rodzaju archiwum „graffiti w kamieniu“, w którym mieszają się alfabet łaciński, kursywa gotycka, ozdobne litery mistrza Jakuba, bośniacka cyrylica, aż po najnowsze inskrypcje, bezlitośnie przykrywające te znacznie starsze.
Dziś, podobnie jak w niegdyś, na uroczystość św. Filipa i Jakuba (1 maja) gromadzi się w jaskini wielu pielgrzymów z obszaru środkowej Dalmacji. Na poziomie, gdzie jest kaplica św. Filipa i Jakuba, zwiedza się jaskinię, od strony lewej do prawej. I tak zwiedzanie nazwano – zwiedzaniem Świętego kręgu. Na dużej kamiennej płycie w dole jaskini, zwanej grobem św. Magdaleny, kładziono się by zapobiec artretyzmowi i niepłodności. W bezpośrednim sąsiedztwie grobu św. Magdaleny dochodziło się do tzw. obiegu - grupy trzech wapiennych kolumn, gdzie odbywał się zwyczaj przechodzenia między kolumnami. Jeśli ktoś nie mógł przejść, był to znak, że w zeszłym roku dużo zgrzeszył. Z jaskinią jest też związana historia jak to św. Jakub wypędził chłopów z bydłem i nakazał im zbudowanie tam swojej świątyni. Z jaskinią wiążą się też opowieści o zakopanym skarbie. Mitologiczne korzenie tych opowieści można odnaleźć w epopei o Argonautach i złotym trójnogu pozostawionym Hellenom.
Msza święta i pielgrzymka tradycyjnie mają miejsce 1 maja.
